Παπαδοπούλου Αθηνά:
Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Αθήνα, σε μια γειτονιά που το παιχνίδι ήταν ακόμα ελεύθερο για τα παιδιά. Στην οικογένειά μου ήμουν το μοναχοπαίδι και έτσι δεν ήταν λίγες οι φορές που ο κόσμος των μεγάλων προσπαθούσε να καταλάβει το δικό μου φανταστικό κόσμο, έναν κόσμο που κυρίαρχη θέση είχαν αυτοσχέδια παιχνίδια στο πάρκο απέναντι απ’ το σπίτι, παραμύθια από τον αγαπημένο μου παππού, η θάλασσα, οι φίλοι μου στο σχολείο… Και άλλες τόσες φορές που χρειάστηκε εγώ να επικοινωνήσω με τη δική τους παράξενη γλώσσα, να ρίξω ματιές και σε έναν άλλο, διαφορετικό κόσμο. Έμαθα, λοιπόν, από μικρή να μεταβαίνω από την παιδικότητα στην ενηλικίωση, και πάλι πίσω.
Τα “γιατί” της παιδικής και εφηβικής μου ηλικίας ήρθα να τα φροντίσω χρόνια μετά, σπουδάζοντας Ψυχολογία στα αμφιθέατρα του Παντείου Πανεπιστημίου. Μέσα στις θεωρίες που διδάχθηκα εκεί αναζητούσα πάντα εκείνο το κομμάτι που είχα αγαπήσει από μικρή: την επικοινωνία πέραν του λόγου, αυτήν που σου προσφέρει ο συμβολισμός μέσα από τις εικόνες, το σώμα, τα παιχνίδια. Εκπαιδεύτηκα στην Ελληνική Νοηματική Γλώσσα, παρακολούθησα σεμινάρια ποικίλων θεμάτων ψυχικής υγείας ώσπου γνωρίστηκα με τη Δραματοθεραπεία, που αποτέλεσε για μένα το σημαντικότερο σταθμό εκπαιδευτικά, επαγγελματικά και προσωπικά, πραγματοποιώντας έτσι την μετεκπαίδευσή μου στο Ελληνικό Ινστιτούτο Δραματοθεραπείας και Παιγνιοθεραπείας “Το Άθυρμα”.
Ξεκινώντας τα επαγγελματικά μου βήματα, ήταν ξεκάθαρη η ανάγκη μου να γνωρίσω και να δουλέψω με διαφορετικούς θεραπευτικούς «πληθυσμούς». Είχα την τύχη, λοιπόν, να δουλέψω με παιδιά και έφηβους του Ιδρύματος Χατζηκώνστα, να γνωρίσω τη δημιουργικότητα και την ομορφιά παιδιών με σύνδρομο Down του σωματείου Αλκυόνη, να πραγματοποιήσω ομάδες στόχου με ψυχωσικούς ασθενείς του Κέντρου Ημέρας «Ίρις» και του οικοτροφείου «Ξένιος Ζευς». Παράλληλα συνεργάστηκα με το Ελληνικό Ινστιτούτο Νοηματικής Γλώσσας δουλεύοντας με ανθρώπους με κώφωση καθώς και με το Πρόγραμμα ΑΛΦΑ του ΚΕΘΕΑ, συντονίζοντας ομάδες ανθρώπων που βρίσκονται σε απεξάρτηση από το αλκοόλ.
Στις αρχές του 2007 άρχισε να «ξυπνά» μέσα μου ένα όνειρο πολλών χρόνων, η δημιουργία ενός προσωπικού χώρου εργασίας. Έτσι, τον Οκτώβρη της ίδιας χρονιάς «άνοιξε» το Κέντρο Ψυχοθεραπείας και Ψυχοκοινωνικής Αποκατάστασης “Μυθία”, το οποίο μέχρι σήμερα αγκαλιάζει διαφορετικές δράσεις όπως: θεραπευτικές συνεδρίες παιδιών, εφήβων, ενηλίκων (ατομικά και ομαδικά), διαγνωστικές συνεδρίες, βιωματικά σεμινάρια, συμβουλευτική γονέων.
Τρία χρόνια μετά (Οκτώβρης 2011), αναπτύχθηκε μία νέα συνεργασία με το ΙΕΚ ΔΕΛΤΑ, κατά τη διάρκεια της οποίας είδα τον εαυτό μου να διδάσκει ψυχολογία σε σπουδάστριες προσχολικής αγωγής.
Σήμερα είμαι μητέρα ενός αγοριού 5 ετών, που μου θυμίζει κάθε μέρα πως η φύση ξέρει. Γεννιόμαστε με την έμφυτη τάση για αλλαγή. Σε έναν κόσμο που ξεχνά να έρθει σε επαφή με τις αισθήσεις και τον αυθορμητισμό, ο προσωπικός μου στόχος μέσα από τη δουλειά μου είναι να μπορεί κανείς να εμπιστευτεί το προσωπικό του δυναμικό για να ανοίξει τα φτερά του όταν αυτά έχουν φοβηθεί ή πληγωθεί.
Σαλεσιώτη Διδώ:
Γεννήθηκα και μεγάλωσα στη Αθήνα, συγκεκριμένα στο κέντρο της πόλης. Από τότε όμως που θυμάμαι τον εαυτό μου λαχταρούσα να βρίσκομαι σε μέρη που δεν υπήρχε τσιμέντο αλλά χώμα, που δεν υπήρχε καυσαέριο αλλά μυρωδιά από γιασεμί, εκεί που τα παιδιά μπορούσαν να παίζουν στις αλάνες μαζί με άλλα παιδιά και όχι στο σαλόνι του σπιτιού τους παρέα με τη μοναξιά. Σε τέτοια μέρη “μακρινά” ένιωθα πάντα όμορφα και οικεία καθώς οι αισθήσεις μου απελευθερώνονταν … Και στην πόλη όμως εγώ έβρισκα τρόπους να δραπετεύω. Άλλοτε με τις αφηγήσεις και τα παραμύθια της γιαγιάς, άλλοτε με τις μαριονέτες που με αγάπη και πολύ μεράκι έφτιαχνα για το κουκλοθέατρο και φυσικά η “γριά μάγισσα” που συνάντησα στο θέατρο.
Τα χρόνια πέρασαν και εγώ μεγάλωσα, σπούδασα ψυχολογία, αναζητώντας το «κομμάτι που μου λείπει». Απέκτησα το πτυχίο Higher National Diploma For Care Practice και στη συνεχεία Bachelor of science in Psychological Studies, στο PRESTON UNIVERSITY USA. Παρόλα αυτά κάτι μου έλειπε ακόμη… Ψάχνοντας λοιπόν ανακάλυψα αυτό που θα συνέδεε την ψυχή και το μυαλό μου, την πόλη με το χωριό, την άσφαλτο με το χώμα, την τέχνη με το λόγο. Και το όνομα αυτού Δραματοθεραπεία. Ειδικεύτηκα στην ψυχοθεραπευτική προσέγγιση της Δραματοθεραπείας στο Ελληνικό Ινστιτούτο Παιγνιοθεραπείας και Δραματοθεραπείας «Το Άθυρμα».
Κατά την διάρκεια των σπουδών μου και μετά το πέρας αυτών συνεργάστηκα με την Ψυχιατρική Κλινική Αθηνών «Δρομοκαϊτειο», με το Κέντρο Ημέρας για άτομα με ειδικές ανάγκες «ΕΣΤΙΑ», με το πρόγραμμα Άλφα του ΚΕΘΕΑ για άτομα εξαρτημένα από το αλκοόλ και τέλος με το Κέντρο Ειδικής Αγωγής «λέξις κ πράξις».
Σήμερα συνεργάζομαι με το Κέντρο Ψυχοθεραπείας και Ψυχοκοινωνικής Αποκατάστασης «Μυθία» καθώς επίσης διατηρώ το δικό μου χώρο ψυχοθεραπείας και επιμόρφωσης “Εντελέχεια” στους Αμπελοκήπους, δουλεύοντας ατομικά και ομαδικά με παιδιά και ενήλικες και πραγματοποιώντας θεωρητικά – βιωματικά σεμινάρια δραματοθεραπείας.